سارا بنی ابراهیم؛ لیلا پیشکار؛ علیرضا ایرانبخش؛ داریوش طالعی؛ گیتی برزین
چکیده
بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی گیاه دارویی سیاه‌دانه تحت غلظتهای مختلف نانوذره نقره (صفر، 5/2، 5، 10، 20، 40 و 80 میلیگرم بر لیتر)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در گلخانه دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. صفات رشدی، رنگیزههای فتوسنتزی، آنتوسیانین، محتوای پرولین، گلایسین بتائین، قندهای محلول و نامحلول، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی گیاه دارویی سیاه‌دانه تحت غلظتهای مختلف نانوذره نقره (صفر، 5/2، 5، 10، 20، 40 و 80 میلیگرم بر لیتر)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در گلخانه دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. صفات رشدی، رنگیزههای فتوسنتزی، آنتوسیانین، محتوای پرولین، گلایسین بتائین، قندهای محلول و نامحلول، ترکیبات فنلی و پارامترهای تبادلات گازی و فلورسانس دستگاه فتوسنتزی در پژوهش حاضر موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار نانوذره نقره در غلظتهای بالا (20، 40 و 80 میلیگرم بر لیتر) به‌طور معنی‌داری از تولید زیست‌توده و رشد ریشه و ساقه ممانعت کرد و باعث کاهش رنگیزههای کلروفیل a و b شد، درحالی‌که تیمار نانوذره نقره محتوای کاروتنوئیدها، پرولین، گلایسین بتائین، قندهای محلول، آنتوسیانین و ترکیبات فنلی را نسبت به شاهد افزایش داد. با افزایش غلظت نانوذره نقره، نسبت فتوسنتز، نسبت تعرق، هدایت روزنهای، ماکسیمم عملکرد کوانتومی فتوسیستمII، ضریب خاموشی فتوشیمیایی و عملکرد کوانتومی مؤثر فتوشیمیایی فتوسیستمII کاهش یافت. بررسی فلورسانس کلروفیل a نشان داد غلظتهای بالای نانوذره نقره باعث ممانعت انتقال انرژی از کمپلکس دریافتکننده نور به مرکز واکنش، تخریب کمپلکس تجزیهکننده آب در فتوسیستمII و غیرفعال‌شدن مرکز واکنش فتوسیستمII شد. نتایج کلی نشان داد که تیمار با نانوذره نقره باعث القای مکانیسم بازدارندگی بر فرایند فتوسنتز و در نتیجه، تولید زیست‌توده گیاه سیاه‌دانه شد.
داریوش طالعی؛ رضا شریفی؛ سید مهدی پیر صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری با کلرید‌سدیم آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظتهای شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسی‌زیمنس) به‌عنوان ...
بیشتر
بهمنظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری با کلرید‌سدیم آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظتهای شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسی‌زیمنس) به‌عنوان فاکتور اصلی و غلظتهای متیل‌جاسمونات با 4 سطح (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میلی‌مولار) به‌عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری شاخص‌های رشد از قبیل طول ریشه، وزن‌تر ریشه، کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان فعالیت آنزیم سوپر‌اکسید‌دیسموتاز کاهش پیدا کرد، در حالیکه با افزایش غلظت شوری مقدار پرولین برگ، میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و کاتالاز افزایش یافت. با اعمال تیمار متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری میزان کاهش شاخض‌های رشد و رنگیزههای فتوسنتزی تعدیل پیدا کرد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ، وزن‌تر و خشک اندام هوایی و پرولین در غلظت شش دسی‌زیمنس بر متر شوری و 5/0 میلی‌مولار متیل‌جاسمونات بدست آمد، همچنین با افزایش سطح متیل‌جاسمونات میزان پرولین و میزان فعالیت کاتالاز افزایش یافت ولی با افزایش غلظت متیل‌جاسمونات میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و سوپر‌اکسید‌دیسموتاز در برگ کاهش یافت. بنابراین میتوان نتیجه‌گیری کرد که تحمل گیاه خرفه به شوری حداکثر شش دسی‌زیمنس بر متر شوری می‌باشد و مصرف مقدار پائین متیل‌جاسمونات (5/0 میلی‌مولار) منجر به افزایش حدود 7/30 درصد در عملکرد و بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک خرفه می‌شود.